Dnia 5 października 2018 r. w Ostrołęckim Centrum Kultury mieliśmy okazję obejrzeć sztukę pt.: ,,Ferdydurke” Witolda Gombrowicza. Spektakl został całkowicie przygotowany i zrealizowany przez Narodowy Teatr Edukacji im. Adama Mickiewicza we Wrocławiu. Odtwórcami głównych ról byli : Marcin Borys jako Józio, Jan Podworny jako Miętus, Honorata Sokół jako Syfon i Walek, Kamil Wąciński jako prof. Pimko, prof. Bladaczka, Konstanty i Witold Gombrowicz oraz Monika Magiel jako Zutka i Zosia.

Literatura Gombrowicza jest nowoczesna, dlatego od aktorów oczekiwana była ogromna ekspresja gry aktorskiej oraz duże zaangażowanie, aby sztuka była dla wszystkich zrozumiała. Głównym bohaterem ,,Ferdydurke” jest trzydziestoletni Józio, który mimo swojego wieku, dalej nie wie, co chce robić w życiu i nie może się określić. Decyduje więc, że napisze książkę , która mu w tym pomoże. Jednak do końca mu się nie udaje, gdyż pracę przerywa wizyta prof. Pimki, którego obecność sprawia, że bohater maleje i znów staje się wyrostkiem. Pimko poprzez tajemnicze zwierciadło zaciąga go do szkoły i tam zaczyna się cała akcja tego przedstawienia. Fragmentem spektaklu, który najbardziej zapadł mi w pamięci, jest scena przedstawiająca lekcję języka polskiego, podczas której prof. Bladaczka uświadamia uczniom, że ,,Słowacki wielkim poetą był”, oraz zacięta dyskusja Miętusa z Syfonem na temat niewinności, która doprowadza bohaterów do walki na przysłowiowe "miny". Lecz nie można przeoczyć innych elementów tego spektaklu. Kostiumy były bardzo solidnie przygotowane, gdyż w każdej scenie można było zauważyć niezwykłą dbałość o każdy element. Największym zaskoczeniem stały się dla nas przerwy w zmianie scenografii. Przez chwilę można było się poczuć jak na dobrym musicalu. Na pierwszy rzut oka można było zauważyć cztery ogromne twarze, niczym z kreskówki, które stały na scenie. I tu nie ma się do czego przyczepić, gdyż niezwykła dbałość o elementy pozwoliła nam obejrzeć, kawał bardzo dobrego teatru. Lecz nie mogło się obejść bez teatralnej "wpadki", która miała miejsce podczas, gdy teatralny Walek ściągał but Józiowi. Jednak to nie była przeszkoda, by zamienić tą sytuację w zabawną scenkę, która nie da się ukryć, spodobała się widzom. Wszyscy aktorzy zostali nagrodzeni gromkimi brawami. Na koniec spektaklu aktorzy postanowili pokazać widzom kawałek gry teatralnej ,w której trzy osoby musiały utożsamić się z postacią, którą przedstawiały. Było to bardzo nieoczekiwane posunięcie z ich strony, gdyż większość osób myślała, że to koniec.

"Ferdydurke" przedstawione przez Narodowy Teatr Edukacji im. Adama Mickiewicza było sztuką, która na pewno niejednemu dorosłemu przypomniało czasy szkolne. Został nam pokazany duży zasób gry aktorów i elastyczność każdego z nich, gdyż jak wiemy, że aktor Kamil Wąciński został odtwórcą roli nie tylko prof. Pimko, ale i trzech innych ważnych postaci. Spektakl wywarł na każdym z nas bardzo duże wrażenie i zostaliśmy bardzo pozytywnie zaskoczeni. Choreografia i przygotowanie było na bardzo wysokim poziomie, z całą pewnością przedstawienie to polecamy osobom w każdym wieku, które chcą dobrze wykorzystać czas. A więc "Koniec i bomba, a kto czytał ten trąba" :)

Konrad C. Recenzent koła dziennikarskiego